تدارک موقعیت مناسب یاددهی – یادگیری در عصری که عصر دانایی نامیده شده است از وظایف خطیررهبران آموزشی ( معلمان ) می باشد، این موقعیت مناسب در سایه بهره گیری از روش های تدریس پویا و خلاق  امکان پذیر است.

خورشیدی و همکاران (1379) تدریسي را پویا و خلاق می نامند که؛ موجب توسعه یافتگی دانش آموزان، ایجاد تعهد یادگیرنده به امر یادگیری، داربست های فکری، تعهدات درونی (خود کنترلی فرد ) خود رهبری و تربیت شهروند مفید و آشنا با واقعیت های جامعه خود و جهانی گردد.

   در این فرآیند، معلم نقش هادی و راهنما را دارد که رسالت اصلی او درگیر کردن شاگردان با مطلب است ( خورشیدي و همکاران؛ 129) فعال سازی دانش آموزان در سایه بهره گیری از فعالیت‌های گروهی ( به صورت گروهی و تیمی ) امکان پذیر است. در این مقاله سعی شده است به تعاریف، چگونگی شکل گیری، انجام وظیفه و مقایسه گروه و تیم پرداخته شود.

تعریف گروه¹

   در فرهنگ فارسی عمید گروه به معني جماعت، جمعی از مردم مي‌باشد. گروه را می‌توان اجتماعی از افراد نامید که دارای ویژگی‌های زير باشد:

1-داشتن نام

2-دارای هدف و آرمان مشترک بودن

3-كمك رساندن به یکدیگر

4-تأثیر متقابل بر یکدیگر

5- مانند یک عضو واحد رفتار کردن

6-داشتن تفاهم مشترک

افرادی که این ویژگی‌ها را نداشته باشند و به فرض آن که دور هم جمع شوند، گروه نامیده نمی‌شوند.

 

روش های تشکیل گروه ها

  گروه بندی دانش آموزان با توجه به اهداف یادگیری، دوره تحصیلی و توانایی فراگیران انجام می گیرد. از روش های مرسوم و متداول در تشکیل گروه می توان به روش هایی که اوحدی (1383) عنوان نموده است اشاره کرد:

1- مدیر یادگیری گروه را تشکیل دهد.

   چنانچه معلم، هدف خاصی از آموزش داشته باشد می تواند ترکیب گروه ها را خود پیشنهاد کند. زیرا با توجه شناختی كه از فراگیران دارد در راستای تحقق اهداف آموزشی ترکیب گروه را خود مشخص می کند.

2-خود دانش آموزان تشکیل گروه دهند.

   در این روش دانش آموزان خود داوطلبانه گروه های خویش را انتخاب می کنند و گروه براساس انتخاب فراگیران تشکیل می گردد، البته اگر افراد خود گروه هایشان را انتخاب کنند، انگیزه بیشتری ایجاد خواهد شد و فعالیت های گروهی بهتر انجام خواهد گرفت.

3-گروه ها به طور تصادفی تشکیل شوند.

    در اين روش اعضا گروه ها براساس  شیوه‌ی تصادفی انتخاب می گردند. تشکیل تصادفی گروه ها بدین معنی است که همه دانش آموزان از عهده کار برمی آیند و مدیر یادگیری انتظار دارد که دانش آموزان بتوانند با هر کسی خوب کار کنند. در تجربه اول کار گروهی، این روش مخاطره آمیز است زیرا ممکن است در پایان کار با گروه هایی مواجه شوید، که نتوانسته اند با هم جور شوند. بهتر است تا زمانی که دانش آموزان مهارت کافی در کار گروهی را پیدا نکرده اند. از گروه بندی تصادفی استفاده نشود. معلم با استفاده از شیوه‌های مختلف انتخاب تصادفی، گروه ها را تشکیل می دهد. برخي از روش‌هاي گروه بندی تصادفی عبارتند از:

الف- از دانش آموزانی که کنار هم نشسته‌اند بخواهید تشکیل گروه دهند.

ب- برای اینکه گروه بندی با تفریح همراه باشد از دانش آموزان بخواهید نیمه یک معادله ریاضی را از جعبه کارتهایی که به این منظور تهیه کرده اند بیرون بکشند. آنان باید فردی را پیدا کنند که نیمه دیگر معادله را در دست دارد و سپس با وی هم گروه شوند. می‌توان به جای معادله ریاضی، از واژه های مترادف، متشابه، شکل ها یا رنگ ها، مفاهیم درسی و محتوای کتاب، لغات و معانی آن‌ها استفاده کرد.

ج- بعضی اوقات می توان گروه بندی را برحسب اندازه قد، سن، سال تولد، اندازه کفش و یا موقعیت تحصیلی افراد انجام داد.

مدیر یادگیری، معیارهایی را معرفی می کند. شرکت کنندگان بعد از مدتی تفکر، یکی از معیارها را انتخاب می‌کنند و به مدیر یادگیری تحویل می دهند.

فعالیت های گروه مستلزم وجود انواع مهارت، تخصص، دانش و آگاهی است. در نتیجه، گروه های ناهمگن که دارای اطلاعات و تواناییهای مختلف، گوناگون و متنوع هستند، موثرتر خواهند بود. این تفاوتها، گروه را از ویژگی‌های لازم برخوردار می کند تا بتواند کارهای تخصصی واگذار شده را به خوبی انجام دهد.

   هدف از انجام فعالیت های یادگیری بر انتخاب همگن یا ناهمگن اعضای گروه اثر می گذارد. در یک گروه ناهمگن، تفکر واگرا بیشتر تقویت می شود. اگر هدف تسلط در مهارت‌های خاصی باشد، می توان از گروه همگن استفاده کرد. ولی اگر بحث و اختلاف نظر بیشتر مورد تاکید است، پیشنهاد می شود گروه های ناهمگن تشکیل شوند. ( اوحدی؛ 7)

با توجه به دوره تحصیلی و توانایی‌های فراگیران می توان از روش های مذکور استفاده کرد در دوره ابتدایی بهتر است انتخاب افراد گروه به عهده معلم کلاس باشد تا بتواند افراد تندآموز و کندآموز را در کنار هم قرار دهد و یادگیری از طریق همیاری صورت پذیرد، زیرا گروه غیرهمگن بهتر می توانند به یکدیگر یاری برسانند و هدف یادگیری از طریق همیاری، این است که دانش آموزان بتوانند با هر کسی کار کنند.

در دوره راهنمایی، معلم سرگروه های کلاس را با توجه به توانایی هایی که در آن ها سراغ دارد، انتخاب می کند و انتخاب اعضای گروه ها را برعهده ی سرگروه ها می گذارد. اما معلم کلاس می تواند درباره معرفی افراد به سرگروه ها توصیه هایی بکند تا توازنی بین گروه ها به وجود آید.

در دوره متوسط، معلم، عده ای دانش آموز توانا را که واجد شرایط رهبری گروه باشند، معرفی می کند تا دانش آموزان از بین آن ها عده ی لازم را انتخاب کنند. انتخاب اعضای گروه باید به سرگروه ها محول شود تا گروه ها کامل شوند. بدین طریق، سرگروه ها با شناختی که از دانش آموزان کلاس خود دارند، سعی می کنند افرادی را انتخاب کنند که هماهنگی و تطابق بیشتری در گروه داشته باشند. ( پزشیور؛ 16)

تعداد اعضاء گروه

    یک گروه شامل دو تا ، عده بی شماری از افراد است ( پزشپور؛ 16) ولی فرآیند یاددهی – یادگیری معلم می‌تواند مطابق با تجربه شخصی خود مناسب ترین تعداد را برای افراد هر گروه به دست آورید. اما پیشنهاد ما این است که گروه کوچک را انتخاب کنید. هر چه گروه بزرگ تر باشد افراد گروه برای خوب کار کردن به مهارت‌های بیشتری نیاز دارند.

برای انجام و تکمیل کارهای تخصصی، گروه های کوچک بسیار سریع تر از گروه های بزرگ عمل می‌کنند ولی اگر گروه، باید مساله ای را حل کند، همواره گروه های بزرگتر به نتایج بهتری دست می یابند. رعایت نکات زیر در انتخاب تعداد اعضاء گروه مفید است:

الف- در دوره های مختلف آموزشی می توان تعداد اعضاء گروه را متفاوت انتخاب کرد.

در فعالیت هایی که برای دانش آموزان دوره ابتدایی انجام می شود به ویژه در زمینه علوم تجربی، بهتر است عده‌ی افراد گروه بین 2 تا 3  نفر باشد. در دوره راهنمایی، عده افراد گروه بین 3تا 4 نفر توصیه می شود و در  متوسطه، می‌توان افراد گروه را بین 4تا 5 نفر در نظر گرفت (پزشپور، 16) و در دوره های آموزشی برای بزرگسالان می توان گروه ها را 4 تا 6نفره تشکیل داد.

ب- آمادگی دانش آموزان؛ تسلط بر فعالیت های گروهی می تواند عامل مهمی در انتخاب عده ی افراد گروه باشد. توصیه می شود که از گروه های 4 نفره به  بالاتر زمانی استفاده کنید که مطمئن شوید دانش آموزان در گروه های 2 یا 3 نفره کاملاً موفق بوده اند. این نکته را نیز در نظر داشته باشید که اگر تعداد اعضای گروه کمتر از 4 نفر باشد. ممکن است انگیزه علمی کافی ایجاد نشود و در گروه های بیش از 6 نفر ممکن است هر یک از اعضا وقت کمتری برای شرکت در بحث ها و فعالیت ها پیدا کند. برای ایجاد رابطه متقابل به گونه ای موثر و سازنده، گروه های کوچک موفق‌ترند. ( اوحدی؛ 6)

وظایف اعضا گروه

برای آن که فعالیت های گروهی بهتر انجام شود، پزشپور( 1379) افرادی را با وظایف زیر پیشنهاد کرده است:

1-سرگروه که راهنمایی و هدایت و کنترل فعالیت های گروه را به عهده دارد.

2-منشی گروه که ثبت گزارش فعالیت ها را عهده دارد.

3-سخنگوی گروه که گزارش فعالیت های انجام شده را به اجتماع گروه ها ارایه می دهد.

4-مامور تدارکات که وظیفه اش جمع آوری وسایلی است که افراد گروه ها می آورند.

اعضای گروه می توانند با توجه به عده ی افراد، وظایف را تقسیم کنند و یا وظایف دیگری را برعهده گیرند.

چیدمان اعضاء گروه

   نحوه‌ی نشستن افراد گروه نقش مهمی در سود بردن از فعالیت های گروهی دارد. وقتی که افراد گروه در شرایط دوستانه، روبه روی یکدیگر نشسته باشند، احساس آرامش می کنند ( احدیان و آقازاده؛ 69)

روش آرايش گروه‌ها بستگي به امكانات شما در مدرسه و كلاس درس دارد. روش‌هايي كه مي توان از آنها در فضاي كلاس استفاده كرد، به شرح زير است:

1-روش معمولي كه بدون تغيير ميزها و نيمكت‌ها، افراد به طور گروهي كار مي‌كنند.(شكل1)

2-در هر رديف 2 نفر بر مي گردند و پشت به تخته كلاس و رو به روي 2 نفر ديگر قرار مي‌گيرند. در اين روش، جاي ميز و نيمكت‌ها تغيير نمي‌كند. ولي جاي فعاليت براي 4 نفر در روي يك ميز بسيار كم است و به جاي اين كه از يك ميز دو نفر استفاده كنند، 4 نفر بهره‌مند مي‌گردند و در نتيجه، دشواري‌هايي در هنگام آزمايش به وجود مي‌آيد. (شكل 2)

3-در اين روش، جهت ميزها و نيمكت‌ها را تغيير مي دهند و ميزها را دو تا دو تا به هم مي‌چسبانند. بدين طريق، نيمي از دانش آموزان ( مانند روش قبل) پشت به تخته سياه مي‌نشينند. در اين روش، براي فعاليت‌ها و آزمايش‌ها فضاي كافي وجود دارد. زيرا دو ميز كه كنار هم قرار گرفته‌اند، سطح بيشتري براي فعاليت به وجود مي‌آورند. (شكل3)

4-در اين روش ، چرخش ميزها بايد به طريقي انجام شود كه مشكلي براي دانش آموزان و سر و صدايي براي كلاس‌هاي مجاور به وجود نياورد. بنابراين، مي‌توان در زنگ تفرح آرايش كلاس را تنظيم كرد و اين كار را هر بار به عهده يكي از گروه‌ها گذاشت.

در اين روش، ميز و نيمكت‌ها مطابق شكل دو به دو به هم مي‌چسبند و همه مي‌توانند بر نوشته‌هاي روي تخته سياه تسلط داشته باشند. تجربه نشان داده است كه اين روش براي كار در كلاس براي هر درسي مشكل آفرين نيست. (شكل4) (پزشپور، 17).

5-در مدارسی که امکانات فراهم باشد، با چیدن صندلی های دسته دار به شکل U و یا نشستن اعضاء گروه دور میزهای گرد و یا بیضی شکل می توان از روش چیدمان U شکل یا نعلی شکل استفاده کرد. ( شکل 5)

محل استقرار گروه ها:

دانش آموزانی که در یک گروه کار می کنند باید تا حد امکان به افراد گروه خود نزدیک و از گروه های دیگر دور باشند. وقتی اعضای یک گروه دور میز روبه روی یکدیگر می نشینند، تمایل بیشتری به کار گروهی نشان می دهند.

برای تشویق دانش آموزان به کار گروه های کوچک، باید میز و نیمکت ها را به گونه ای مرتب کنید که:

1-مشارکت فعال دانش آموزان در انجام فعالیت ها تسهیل شود.

2-حرکت رفت و آمد سریع معلم و دانش آموزان در کلاس درس میسر باشد.

3-امکان دستیابی به تجهیزات و مواد آموزشی مورد نیاز در کلاس فراهم باشد. ( اوحدی؛ 9)

تعریف تیم²

   تیم از نظر لغوی، در فرهنگ فارسی عمید به معنی دسته، یک دسته ورزشکار در یک رشته از ورزش تعریف شده است.

تیم را می توان گروهی دانست که در آن هیچ فردی به اعضاء دستور نمی دهد. اعضاء با بررسی جمعی تصمیم می گیرند، چه کاری انجام دهند. تیم مسئولیت جمعی دارد. می توان تیم را گروه یادگیری همیار بنامیم. همه اعضاء از هدف تا ابزار و وسایل سهیم هستند و همه در انجام وظیفه شریک هستند و کسی از کار شانه خالی نمی‌کند. از ویژگی‌های تیم مي‌توان به موارد ذيل اشاره نموئد:

1-شرکت در رهبری

2-مسئولیت مشترک، حمایت و اعتماد دو جانبه

3-همه اعضای تیم فکر می کنند و کار انجام می دهند.

4-تیم تصمیم گیری می کند و هدف و سبک کار خود را تنظیم می کند.

5-اعضای تیم همه کارها را به نوبت انجام می دهند و به یکدیگر مهارت های بهتری را می آموزند.

6-هدف های تیم باعث می شود که اعضا با هیجان جمعی برای نایل آمدن به هدف ها با هم تلاش کنند.

7-اعضای تیم، خرد هم تیمی خود را تحسین می‌کنند.

همانطور که مشخص است فعالیت تیم به مسابقه و رقابت های ورزشی شباهت دارد، اما این مسابقه از نوع مسابقات فرهنگی است نه ورزشی. در این مسابقه دانش آموزان هر تیم، به منظور کسب امتیاز برای تیم خود، با دانش آموزان تیم های دیگر به رقابت می پردازند. ( حاجیان نژاده و دیگران؛32)

محاسن تشکیل تیم

دانش آموزان در تیم دل به جمع می سپارند و هر چه دارند، در اختیار یاران گروه قرار می دهند تا خود هم از یاری دیگران بهره بگیرند(آقا زاده، 21) بهره گیری از تیم در یادگیری موجب افزایش کیفیت یادگیری می شود از محاسن تشکیل تیم می توان به موارد زیر اشاره نمود:

1-اعضای گروه‌ها از یکدیگر می‌آموزند و هر فراگیر از دست‌های یاری گر بیشتری برخوردار است.

2-انگیزش ناشی از هم‌کوشی نسبت به محیط های مبتنی بر رقابت و فردگرایی بیشتر است.

3-تأثیر گروه‌های منسجم اجتماعی بیشتر از مجموع اجزای آن است.

4-احساس یک پارچگی توان مثبتی ایجاد می کند.

5-تعامل با یکدیگر در مقایسه به روش مطالعه جدا از دیگران به افزایش شناخت ( که ناشی از ترکیبات بیشتر ذهنی) و به خلق فعالیت بیشتر عقلی منجر می شود و این خود سبب افزایش یادگیری می گردد.

6-همیاری به افزایش احساسات مثبت نسبت به یکدیگر، ایجاد نگرشهای مثبت نسبت به افراد دیگر می‌انجامد.

7-یاوری در گروه به کاهش جدایی و تنهایی و ایجاد روابط اجتماعی و همدلی بیشتر با دیگران می انجامد و افزایش فرصت برای انجام کار با یکدیگر باعث افزایش مهارتهای کلی اجتماعی می گردد و این نحوه از فعالیت به کاهش غرق شدن در خود و افزایش مسئولیت یادگیری شخصی نیز منجر می شود.

8-همیاری منجر به تقویت عزت نفس می گردد.

9-دانش آموزان توان خود را برای کار ثمربخش با یکدیگر افزایش داده و با آن می توانند به تجربه موردنیاز تکالیفی که با همیاری انجام می شوند پاسخگو باشند و آن کار را بهتر انجام دهند.

10-افزایش سطح مسئولیت مشترک و روابط بین گروهی بهتر، از آثار این شیوه هاست.

11-افراد پنهان نمی مانند بلکه با یاوری های دیگران آشکار می شوند.

12-موجب تقویت روحیه همکاری ، همیاری و همدردی در دانش آموزان می گردد.

13-موجب کسب مهارت های مدیریت مشارکتی می‌گردد.

14-مهارت‌هايي مثل گوش كردن به حرف ديگران، رعايت نوبت، ابراز عقيده كردن، گفتار خود را به روشني بيان كردن، انتقا از عقايد و نه افراد را به اعضاء مي‌آموزد ( اليس و والن، 24).

عده‌ی اعضای تیم

   وقتی که اهداف درس روشن شد، معلم باید درباره عده اعضای گروه  تصمیم بگیرد و مطلوب ترین عده را برگزیند. عده گروه های همیار از 2 تا 6 نفر متغیرند. با این همه، چند عامل را باید حین تصمیم گیری درباره عده گروهها در نظر داشت:

1-با افزایش عده گروه ها بر دامنه توانمندیها، افزوده می شود. در گروه‌های بزرگتر امکان حضور افرادی که دارای آگاهی و دانش بیشتری هستند زیاد است.

2-با افزایش عده افراد گروه‌ها احتمال به کارگیری مهارت‌ها برای هر کدام از دانش آموزان پایین است. بنابراین، در این حالت، برقراری آموزشهای لازم برای تقویت مهارتهای همکاری الزامی است.

3-میزان و کیفیت مواد آموزشی موجود و ماهیت کار یا وظیفه، تعیین کننده عده افراد گروه است.

4-اگر زمان اندکی برای کار تخصیص یابد، باید گروه کوچکی را برای همیاری تشکیل داد. چنین گروههایی به آسانی سازمان می یابند، سریع‌تر عمل می کنند و زمان مناسبی برای کار هریک از اعضا وجود دارد.

توصیه می‌شود معلمان تازه کار تجربه هدایت گروههای یادگیری همیارانه را از گروههایی با 2 یا 3 نفر عضو آغاز کنند و زمانی که تجربه زیادی در این زمینه اندوختند به کار با گروههای بزرگتر دست بزنند. رقم 6 نفر برای گروه‌های همیار بالاترین حد نفرات است و بیش از 6نفر حتی برای معلمان بسیار مجرب هم زیاد است.( آقازاده، 23)

چگونگی انتخاب اعضای تیم

برای تعیین دانش آموزان در تیم معمولاً چهار سئوال اساسی مطرح است:

1-آیا دانش آموزی که در تیم قرار می گیرد با دیگر اعضای آن همگون است یا ناهمگون؟

توصیه می شود که برای گروههایی یادگیری همیار از اعضای ناهمگون و دانش آموزانی با توانایی سطح بالا، متوسط و پائین استفاده شود. در گروههایی ناهمگون. تشریح یا توسعه مفاهیم و مطالب بیش از گروههای همگون جریان می یابد؟ همین امر سبب می شود تا بر ژرفای درک و فهم و کیفیت استدلال و پایداری یادداری بلند مدت یافته ها در ذهن افزوده گردد.

2-آیا شایسته است دانش آموزانی را که اشتیاق به کار ندارند با دانش آموزانی که اشتیاق زیادی به کار دارند در یک تیم قرار داد؟ قرار دادن دو گروه افراد علاقمند به امور تحصیلی و بی علاقه به آن در یک تیم اشتباه نیست. بنابراین ، آنان را می توان در گروه‌های یادگیری همیار جا داد.

3-آیا دانش آموزان می توانند خود در مورد انتخاب تیم خاصی نظر بدهند؟ اجازه دادن به چنین انتخابی درست نیست و اغلب تجربه موفقیت آمیزی در این زمینه به دست نیامده است. تیم هایی که دانش آموزان یکدیگر را انتخاب کرده اند بیشتر به طرف گروه‌های همگون تمایل می یابند، در چنین تیم‌هایی دانش آموزان موفق با موفق‌ها، دانش آموزان محلی با یکدیگر و دانش آموزان ضعیفتر با یکدیگر فعالیت می‌کنند، روش معقول برای گزینش اعضای تیم آن است که معلمان با دانش آموزان به توافق برسند. برای مثال: معلم فهرست اعضای تیم‌ها را تدارک می بیند و دانش آموزان اختیار محدودی برای جابجایی دارند، از یک تیم چهار نفری سه نفر را معلم انتخاب کند و اجازه یک نفر جابه جایی به دانش آموزان داده می‌شود. راه دیگر آن است که معلم از دانش آموزان بخواهد خودشان به یادگیری اقدام کنند و دانش آموزانی که به منزله یار تیم انتخاب نشده‌اند با نظر معلم در تیم هایی که تعیین می‌کند به همیاری بپردازند.

4-چه مدت باید اعضای تیم ها با یکدیگر باشند؟ تیم های یادگیری معمولا برای فراگیری یک واحد یادگیری تشکیل می شوند و تا زمانی که آن واحد یاد گرفته نشده است، تیم ها پابرجا خواهند بود. با این همه، برخی معلمان دوست دارند در تیم هایی که تشکیل شده است تا پایان نیم سال یا پایان سال تحصیلی، فعالیت کنند.

بعضی از معلمان هم طی فعالیت های آموزشی اعضای تیم را تغییر می دهند « جانسون و جانسون» توصیه می‌کنند؛ بهتر است اعضای تیم ها برای مدتی تعویض نگردند تا موقعیت گروهی احراز شود.

آرایش کلاس

چگونگی آرایش کلاس ممکن است نمادی از رفتار مورد انتظار معلم باشد و طرز چیدن میز و نیمکت نیز ممکن است رفتارهای ویژه ای پدید آورد. اعضای گروه‌های یادگیری همیارانه باید نزدیک هم بنشینند و به شیوه ای موثر به تعامل و ارتباط بپردازند. اعضا باید تعامل چهره به چهره و ارتباط چشمی با هم داشته باشند. اشتباه معمول برخی معلمان این است که به جای آرایش دایره ای کلاس، دست به آرایش مستطیلی کلاس می زنند. در چنین حالتی، دانش آموزان از تعامل اثرگذاری بهره نمی برند. به هر روی، اعضای گروه‌های یادگیری همیار باید کارهایی که هر کدام از اعضا انجام می دهند، ببینند و برای انجام دادن فعالیت‌های همیاری احساس راحتی کامل بکنند. افزون بر این، در حین فعالیت‌های گروهی نباید گروه‌ها در کار یکدیگر دخالت کنند و نباید آرایش کلاسی به صورتی باشد که فعالیت‌های دو گروه همجوار مانع از فعالیت یکدیگر شود. ( آقازاده؛ 24-23 )

ویژگی های معلم در هدایت کارهای تیم

برای اینکه مدیر یادگیری بتواند در کار تیمی موثر عمل کند، لازم است تا مهارتهای خاصی را کسب کند. ( در حقیقت این مهارتها در دانش آموزان نیز تقویت می شود. )

علاوه بر مهارتهای ارتباط موثر که قبلاً به آن اشاره شد ( گوش دادن، پیامهای کلامی، پیامهای غیر کلامی، اعتماد کردن، همدلی و گفتگو ) ، مدیر یادگیری باید از روحیه انعطاف پذیری و انتقاد پذیری برخوردار باشد. از پیش داوری بپرهیزد و رفتاری از خود نشان ندهد که دانش آموزان حالت دفاعی به خود بگیرند.

مدیر یادگیری باید به دانش آموزان بیاموزد که برای موفقیت در کار تیمی باید رابطه ( برد-باخت ) را با رابطه (برد-برد ) تبدیل کنند. بدین معنی که وقتی تیم ما موفق است که همه موفق باشیم (اوحدي، 5)

مقایسه تیم و گروه

   تیم را می توان گروهی دانست که در هیچ فردی به اعضا دستور نمی دهد اعضاء با بررسی جمعی تصمیم می گیرند چه کاری انجام دهند. تیم مسئولیت جمعی دارد، جدول زیر به نقل از اوحدی( 1383) به مقایسه گروه و تیم پرداخته است:

 

پي‌نوشت‌ها:

1.Group

2.Team

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

منابع:

آقازاده، محرم(-)، ساختار یادگیری از طریق همیاری، مجله رشد تکنولوژی آموزشی، شماره 8، سال چهارم

آليس، سوزان و سوزان و الن. (1376) . آشنايي با يادگيري‌ از طريق همياري ، ترجمه: طاهره رستگار و مجيد ملكان، تهران: نشرني

اوحدی،---(1383) جزوه آموزشی روش های فعال تدریس ویژه مدرسان مرکز تربیت معلم قم، قم: مرکز تربیت معلم طالقانی.

احدیان؛ محمد و محرم آقازاده (1378). روش‌هاي نوين تدريس، تهران: آييش.

پزشپور، محمد علی (1379) چگونه فعالیت های گروهی را شروع کنیم، رشد معلم دوره نوزدهم، شماره شش.

حائری زاده، خیریه بيگلم و سودابه قاسم خانی و لیلی محمد حسین (1375) یادگیری از طریق همیاری، جزوه آموزشی طرح همیاری، تهران

 عميد، حسن. (1377). فرهنگ فارسي عميد، تهران: اميركبير.

حاجیان نژاد، مجید و علی سمرقندیان و ابوالقاسم عباسپور (1382) الگوهای فعال تدریس، ارایه شده در سومین نشست سرگروه های عربی کشور، مشهد.

خورشيدي، عباسي و شهاب الدين غندالي و محمد حسيني فهرجي. (1379). راهبردهاي يادگيري و ياددهي در كلاس درس تهران: انتشارات كيا.